Kazimierz Pułaski – bohater dwóch narodów – polskiego i amerykańskiego.
W 1929 roku Kongres USA uchwalił rezolucję uznającą 11 października za Dzień Pamięci Generała Pułaskiego i na mocy proklamacji wydanej przez ówczesnego prezydenta USA Herberta Hoovera obchodzony jest co roku.
Każdego roku wydawana jest proklamacja prezydencka w celu odnowienia rezolucji.
Pułaski był znany ze swojej waleczności i umiejętności na polu bitwy. Walczył odważnie przeciwko Imperium Rosyjskiemu, gdy Polska starała się zapewnić sobie wolność od obcej tyranii w antyrosyjskim powstaniu w 1768 roku. Później, w 1777 roku, to samo przekonanie skłoniło go do podróży do Stanów Zjednoczonych i dołączenia do Armii Kontynentalnej generała George’a Washingtona.
Podczas bitwy pod Brandywine Pulaski skutecznie osłaniał odwrót wojsk Washingtona i uratował życie przyszłemu pierwszemu prezydentowi Stanów Zjednoczonych.
Waszyngton awansował Pułaskiego na generała brygady i powierzył mu dowodzenie nad własną niezależną jednostką kawalerii, „Legionem Pułaskiego”, w której skład wchodzili zarówno żołnierze amerykańscy, jak i obcokrajowcy. Ta słynna i potężna siła bojowa ugruntowała status Pułaskiego jako „Ojca amerykańskiej kawalerii”.
Pułaski był polskim bohaterem amerykańskiej rewolucji. Zgodnie z proklamacją prezydencką wydaną co roku 11 października, święto to obchodzone jest na pamiątkę śmierci generała Pułaskiego z powodu ran odniesionych podczas oblężenia Savannah 9 października 1779 r.
W 2009 r. generał Kazimierz Pułaski w uznaniu jego zasług w wojnie o niepodległość Stanów Zjednoczonych otrzymał honorowe obywatelstwo amerykańskie. Uchwaloną przez Kongres USA rezolucję podpisał prezydent Barack Obama.
W całych Stanach Zjednoczonych – nawet w regionach, gdzie nie ma Polaków – jest 175 miasteczek, hrabstw i ulic nazwanych imieniem Pułaskiego (ang. Pulaski).
Komentarze do wpisu (0)