Tegoroczna Nagroda Nobla w dziedzinie medycyny została przyznana amerykańskim naukowcom Victorowi Ambrosowi oraz Gary’emu Ruvkunowi za odkrycie mikroRNA, które odgrywa kluczową rolę w regulacji aktywności genów.
Czym jest mikroRNA?
Można porównać mikroRNA do małego „kontrolera” w komórkach. Każda komórka w naszym ciele zawiera informację genetyczną w postaci DNA, która decyduje o tym, jakie białka zostaną wyprodukowane. Jednak nie wszystkie instrukcje z DNA są zawsze potrzebne. Tutaj wkracza mikroRNA, które działa jak strażnik — sprawdza, które instrukcje z DNA mają być wykonane, a które zablokowane.
MikroRNA to bardzo małe cząsteczki, które potrafią „wyłączyć” niektóre geny, przyłączając się do odpowiednich fragmentów mRNA (czyli kopii genów potrzebnych do produkcji białek). Dzięki temu mikroRNA może kontrolować, które białka są produkowane w komórce i pomaga utrzymać równowagę w organizmie. Zaburzenia w działaniu mikroRNA mogą prowadzić do chorób, takich jak nowotwory, dlatego jego rola jest bardzo ważna w badaniach naukowych.
Jest to kluczowy mechanizm, który pomaga naszemu ciału prawidłowo funkcjonować i rozwijać się.
Odkrycie to, dokonane ponad 30 lat temu, okazało się przełomowe dla zrozumienia, w jaki sposób organizmy wielokomórkowe, w tym ludzie, regulują aktywność genów odpowiedzialnych za rozwój i funkcjonowanie różnych tkanek.
MikroRNA, krótki fragment RNA, blokuje aktywność niektórych genów poprzez łączenie się z odpowiednimi cząsteczkami mRNA, co wpływa na produkcję białek. Badania Ambrosa i Ruvkuna ujawniły zupełnie nowy poziom regulacji genów, który jest kluczowy dla zdrowego funkcjonowania organizmów. Odkrycie to otworzyło nowe możliwości w badaniach nad chorobami, takimi jak nowotwory czy choroby autoimmunologiczne, ponieważ zaburzenia w regulacji genów mogą prowadzić do poważnych schorzeń.
Osiągnięcia naukowców nie tylko zmieniły sposób, w jaki rozumiemy genetykę, ale również przyczyniły się do rozwoju nowych metod terapeutycznych.
Komentarze do wpisu (0)