Poznaj świąteczne tradycje i wierzenia.

Oczekiwanie na pierwszą gwiazdkę, łamanie się opłatkiem, pozostawianie wolnego miejsca przy stole – to cześć tradycji związanych z Wigilią, które w większości rodzin w Polsce kultywuje się do dziś.

Dziś nie wyobrażamy sobie Świąt bez choinki. W tradycji była nieodłącznym elementem Bożego Narodzenia, jednak nie zawsze miała taką formę jaką znamy dziś. Zwyczaj ten pochodzi jeszcze z czasów pogańskich, rozpowszechniony był wśród ludów germańskich.

Wierzono, że szpilki jodłowe chronią przed złymi duchami, piorunem i chorobami. Choinka jaką dziś znamy w Polsce przeszła wiele etapów ewolucji.

W XV wieku w polskich domach wieszano „podłaźniczki” czyli zielone gałązki świerkowe lub sosnowe na których wieszano jabłka i orzechy. Podłaźniczkę mocowano do belki pułapu lub w niektórych regionach bezpośrednio nad wigilijnym stołem lub nad wejściem do głównego pomieszczenia w domu.

Choinka jaką znamy dziś przyszła do nas z Niemiec.
W XIX wieku gospodarze coraz częściej zamiast wieszać u belki gałązki przynosili do domów całe drzewka.
Prezenty pod choinką to też nowy zwyczaj. Dziś każdy szuka prezentu dla siebie pod drzewkiem, kiedyś obdarowywano tylko najmłodszych. Dziewczynki dostawały kokardki i wstążki a chłopcy scyzoryki i koziki.

Wigilia to dzień, w którym mówiło się „Jakiś we Wiliją, takiś cały rok”.

Pusty talerz jaki dziś zostawiamy na wigilijnym stole dla zabłąkanego wędrowca, dawniej był przeznaczony dla powracających z zaświatów dusz zmarłych

Nasi przodkowie gdy siadali do kolacji dmuchali na krzesła, ławy i stołki, zanim na nich usiedli, i mówili przy tym: „posuń się, duszyczko”. Po wigilii proszono dusze, aby odeszły z powrotem do siebie.
Wierzono, że w noc Wigilii zwierzęta mówią ludzkim głosem.
Dziś w większości domów obfitują w znakomite potrawy.
Na wsi serwowano dziewięć dań, które symbolizowały dziewięć chórów anielskich, które były obecne przy narodzinach Jezusa.

Na przedmieściach podawano siedem potraw po których mężczyźni tradycyjnie śpiewali kolędy. Nieparzysta liczba dań w obu przypadkach miała przynieść biesiadnikom szczęście.

Bogate mieszczaństwo natomiast serwowało potraw dwanaście. Dania miały symbolizować liczbę apostołów podczas ostatniej wieczerzy lub liczbę miesięcy w roku.

W latach 30 XX wieku na polskich stołach królowała zupa grzybowa, polewka migdałowa, lin z kapustą, szczupak w szarym sosie, smażony karp i kluski z makiem.

W Wigilię praktykowano wiele wróżb o charakterze osobistym – która panna tarła mak, tę na pewno czekało zamążpójście. Dziewczęta nasłuchiwały też, z której strony psy szczekają, bo to z tamtej przyjdzie kawaler i się oświadczy; liczono kołki w płocie, a parzysta ich liczba oznaczała również zamążpójście.

Na wsi tradycją było, że po kolacji wigilijnej gospodarze szli do zagrody i dawali po kawałku kolorowego opłatka wszystkim zwierzętom. Nasi pradziadowie ufali, że takie zachowanie ochroni zwierzęta domowe przed chorobami. Przyjęte było, że krowom opłatek daje kobieta, ponieważ wtedy będą się darzyć i dawać dużo mleka, natomiast innym zwierzętom – gospodarz, aby były silne i zdrowe. Opłatek miał chronić zwierzęta także od czarów.
Pierwszy dzień Bożego Narodzenia tradycyjnie spędzano w gronie najbliższych.Podobnie jak w Wigilię, nie wolno było sprzątać, gotować, rozpalać ognia pod kuchnią, dlatego jedzono potrawy wcześniej przygotowane. Nie składano w tym dniu wizyt. Bożonarodzeniowe świętowanie przebiegało w rodzinnym gronie, jedzono i śpiewano kolędy.

A 26 grudnia odwiedzano dalszych krewnych, bawiono się huczniej i weselej niż w pierwszy dzień świąt. Był to też czas kawalerskich zalotów.

Dziękujemy, że jesteście z nami.❤️
Niech pokój, nadzieja i miłość będą prezentem dla słuchaczy Radia Islanders.
Wesołych świąt.
MerryChristmas.