Niecodziennik Mundialowy #1

Niecodziennik Mundialowy Odc 1

 

 

Długo  zbierałem się do napisania  tego tekstu. Nie chciałem powtarzać oklepanych frazesów na temat powołań Czesława Michniewicza. Daleki  jestem od kibicowskiego defetyzmu; jak  ognia unikam malkontenctwa; nie chcę uderzać w bęben pochwalny na cześć naszej reprezentacji ani  pompować  oczekiwań.

Z  drżącym sercem czekam na  pierwszy mecz Biało-czerwonych na Mundialu w Katarze.

Na przestrzeni tych kilku akapitów postaram się wyjaśnić, dlaczego.

 

Z jednej strony  powołania Michniewicza odbieram jako logiczne:  kręgosłup kadry jest od dawna znany, sensacji przy wyborach personalnych nie było.  Co więcej, możemy z dużą dozą prawdopodobieństwa powiedzieć,  na jaką taktykę postawi selekcjoner. Czesław Michniewicz  to trener defensywny, stawiający na walkę i grę z kontry. Największe sukcesy  w swojej trenerskiej karierze  osiągał, proponując właśnie taką taktykę.

Drużyny Michniewicza grały twardo w obronie, bazowały na szybkim przejściu z obrony do ataku. W takiej taktyce kluczowa jest solidna i przewidywalna formacja obronna, która  rzadko popełnia  błędy. Nasi kluczowi stoperzy:  Kamil Glik i Jan Bednarek, jak dotąd byli  w miarę solidnymi  i przewidywalnymi punktami polskiej kadry.  Sytuacja  Glika i Bednarka nie wygląda jednak różowo. Obaj  tej jesieni grali mało  albo wcale. Trudno dziś powiedzieć, czy podołają trudom turnieju w Katarze. Oczywiście alternatywą dla  pary Glik, Bednarek,  będzie  duet Kiwior, Wieteska – ten duet stoperów bardzo solidnie prezentował się w swoich klubach  w rundzie jesiennej.

Jednak Kiwior i Wieteska  nigdy  wcześniej nie grali  ze sobą w reprezentacji. Czy Czesław Michniewicz zaryzykował  wystawienie dwóch nie zgranych ze sobą stoperów na pierwszy mundialowy bój?

Trener Michniewicz  zawsze podkreśla, że  jest elastyczny  pod względem taktyki. To, co  w przypadku prowadzenia  drużyn  klubowych jest niewątpliwym atutem, w kontekście futbolu reprezentacji może okazać się zgubne. Każdy dotychczasowy  mecz kadry Michniewicza  był niejako wymyślaniem tej reprezentacji na nowo pod względem  ustawienia.

Jakże inaczej na tym tle prezentuje się  chociażby reprezentacja Holandii.  Tam  doświadczony  trener Van Gaal konsekwentnie wdrażał jedno ustawienie  na przestrzeni eliminacji do Mundialu.

Podobne podejście prezentował trener reprezentacji  Argentyny. Z kolei trenerski guru, Marcelo Bielsa,  powtarzał,  że przewidywalność ustawienia pozwala na  systematyczne rozwijanie  mocnych stron  drużyny.

Reprezentacja  za kadencji  Paulo Sousy  miała powtarzalny ofensywny styl.  który nie tylko podobał się kibicom, ale przede wszystkim trafiał do zawodników. Potencjał  kadry  Sousy opierał się na maksymalnym wykorzystaniu potencjału Zielińskiego i Lewandowskiego.

 

 

I tu  zgłaszam moje kolejne zastrzeżenie: czy w ustawieniu  proponowanym przez Michniewicza uda się  zagospodarować  fenomenalną kreatywność  Piotra Zielińskiego i  wyśmienitą  formę strzelecką Roberta  Lewandowskiego.

Napiszę otwarcie.  Boję się tego,  że Lewy będzie z przodu osamotniony, i że będzie musiał cofać się po piłkę. Boję się tego,  że fantazista  Zieliński nie  będzie miał  w środku pola  partnerów, z którymi będzie mógł zagrać  to, co gra w Napoli:  szybko, z klepki na jeden kontakt. Takim naturalnym partnerem do szybszego rozegrania w środku  był  dla Zielińskiego,  uwielbiający  grę z piłką przy  nodze – Mateusz  Klich. Klich w kadrze  na Mundial się  nie znalazł.   Jedynym  porównującym  finezją  Zielińskiemu będzie na boisku Lewandowski.

Mam cichą nadzieję, że Zieliński  zaserwuje  kilka swoich firmowych  crossów  Robertowi Lewandowskiemu. W  boiskowym porozumieniu właśnie  tej dwójki upatruję nikłej, ale jednak, szansy na zagranie na  Mundialu czterech meczów.

 

Czesław  Michniewicz w niedzielę, w wywiadzie dla “Cafe futbol” mówi otwarcie,  że celem podstawowym jest  zagranie 4 meczów na tym turnieju.  Trzymam selekcjonera za słowo.

Oby mój sceptycyzm  okazał się  nadmierny.

Dla  najstarszych  zawodników  w naszej  kadrze  katarski Mundial to takie trochę ostatnie podrygi dinozaurów.  Miejmy nadzieję, że  świadomość  umykającej ostatniej szansy   podziała na naszych reprezentantów  mobilizująco…

 

Kacper Cichecki